Elektrokimyasal frezeleme, elektrokimyasal işleme (ECM) yönteminin bir alt dalıdır ve bir iş parçasından malzeme çıkarmak için elektroliz prensiplerini kullanan ileri bir üretim tekniğidir. Geleneksel işleme yöntemlerinin aksine, ECM’de takım ve iş parçası arasında doğrudan fiziksel temas yoktur. Bunun yerine, bir elektrolit sıvısı ve özel olarak tasarlanmış bir katot takımı kullanılarak iş parçasından (anot) malzeme çözülür.
ECM’in en büyük avantajlarından biri, işlem sırasında ısı üretmemesidir. Bu özellik, geleneksel işleme yöntemlerinde yaygın olan termal stres ve iş parçasının zarar görmesi gibi sorunları ortadan kaldırır. Elektrokimyasal frezeleme, karmaşık geometrilerin ve Inconel gibi yüksek performanslı endüstrilerde (havacılık ve otomotiv gibi) kullanılan zorlu malzemelerin işlenmesi için idealdir.
Üreticiler hassasiyet ve üstün yüzey kalitesi elde etmenin yollarını aradıkça, ECM karmaşık bileşenlerin oluşturulmasında güvenilir ve verimli bir süreç olarak öne çıkmıştır.
Elektrokimyasal İşleme Türleri
ECM, her biri belirli üretim ihtiyaçlarına göre uyarlanmış çeşitli özel teknikleri kapsar. Aşağıda ECM’nin temel türleri listelenmiştir:
Elektrokimyasal Taşlama (ECG):Elektrokimyasal çözünmeyi mekanik taşlama ile birleştirerek malzemeyi verimli bir şekilde uzaklaştırır ve iş parçası üzerindeki stresi azaltır. ECG, geleneksel yöntemlerle işlenmesi zor olan dayanıklı malzemelerin işlenmesinde özellikle faydalıdır.
Elektrokimyasal Delme (ECD):Elektrolit akışını ve elektrik akımını kontrol ederek, malzemeyi çözerek hassas delikler oluşturur. Jet motorları ve türbinlerde kullanılan yüksek mukavemetli alaşımlarda küçük, derin veya karmaşık delikler açmak için idealdir.
Elektrokimyasal Çapak Alma:Diğer işleme işlemleri sırasında oluşan istenmeyen çapakları (keskin kenar veya çıkıntılar) giderir. Hızlı ve hassas bir yöntemdir, iş parçasının yüzey bütünlüğüne zarar vermeden temiz bir sonuç sağlar.
